Hôtel du Nord
Remco Campert
Productinformatie "Hôtel du Nord"
In deze kleine roman - eigenlijk drie nauw met elkaar verbonden levensgeschiedenissen - is de illusieloze scriptwriter Manning de hoofdfiguur. Naast hem komen de actrice Nora en de filmregisseur Mike voor. Oppervlakkigheid kenmerkt alle drie. Ze zijn kleine krabbelaars in de grote wereld van toneel en film, geld en ego’s. Manning gaat er na het onverwachte succes van een film vandoor en sluit zich op in het levenloze gat Duneville om ’te [gaan] leven zonder conventies’, al was het maar als ’de held van een verhaal’. Hij mist zelfvertrouwen en is besluiteloos; hij droomt er zelfs van nooit meer een pen op papier te hoeven zetten. Nora heeft een knipperlichtrelatie met Manning, presenteert zich als de diva, maar heeft weinig diepgang. Carrière gaat voor alles, zelfs voor haar stervende vader. Mike wordt heen en weer geslingerd tussen geld en idealen. Aan Camperts verhaal ontbreekt de ironie niet; bovendien bevat het veel treffende observaties. In dit geconcentreerd geschreven verhaal is Campert (1929) sceptisch over de leefwijze van mensen in een wereld die hij uit ervaring goed kent.
Eigenschappen "Hôtel du Nord"
| Auteur: | Remco Campert |
|---|---|
| Onderwerp: | Filmwereld |
| Aantal pagina's: | 134 |
| Jaar van uitgave: | 2013 |
Aanmelden
Vergelijkbare boeken
Een film met Sophia
De personages (minstens middenklasse, vaak hoger) bij Herman Koch (1953) hebben meestal een heimelijke kant. Alsof we ze betrappen in pyjama. Hun geestelijke toestand is vaak bedenkelijk, blootgelegd door een lastig incident, negatieve emoties of uit opzettelijke contramine. Het zijn personages die intrigeren, maar ook wel irriteren. Hun boude, ‘reactionaire’ ideeën en uitspraken zijn niet ‘politiek correct’, wel vermakelijk soms, en het is ‘best lekker’ dat iemand ze durft te denken. Zijn romans lezen vlot. De hoofdpersoon van ‘Een film met Sophia’, de oudere regisseur van die film, ligt op oudjaar op de bank. Hij ergert zich aan alles, heeft geen zin in feestelijkheden, bedenkt hoe hij kan ‘verdampen’. De veel jongere steractrice van zijn film is bij hem in huis. Teruggaande in de tijd horen we hoe dat jonge meisje is ‘gecast’, over concept en moeizame realisatie van de film, over rivaliteit tussen regisseur en mannelijke tegenspeler. Toch loopt het verhaal anders dan je ondertussen (#MeToo) aan het bedenken was. Gevolg: je krijgt toch wat begrip en sympathie voor een moeilijk mens.