Tonio
A.F.Th. van der Heijden
Productinformatie "Tonio"
‘Vanaf nu tot aan het einde van mijn dagen zal Tonio’s dood er nooit eens even niet zijn.’ De auteur (1951) verloor op Eerste Pinksterdag 2010 zijn 21-jarige zoon Tonio bij een verkeersongeluk. In deze roman doet de auteur het enige wat hij nog kan, zien te overleven en schrijven over de dood van zijn zoon en wat het teweeg heeft gebracht: verdriet, gemis, pijn, woede, angst, schuldgevoelens, machteloosheid en radeloosheid. Hij probeert het onmogelijke: het te begrijpen en dragelijk te maken. Herinneringen aan Tonio en het leven van de auteur en zijn vrouw met hun zoon worden afgewisseld met de gebeurtenissen rond en na Tonio’s dood en de gevoelens en reacties van de schrijver en diens vrouw. Het naakte, rauwe, onbeschrijfelijke verdriet spreekt uit ieder woord. Indrukwekkende, overweldigende roman over een van de ergste dingen die een mens kan overkomen: de dood van een kind..
Eigenschappen "Tonio"
| Auteur: | A.F.Th. van der Heijden |
|---|---|
| Onderwerp: | Rouwproces |
| Aantal pagina's: | 632 |
| Jaar van uitgave: | 2011 |
Aanmelden
Vergelijkbare boeken
Extreem luid & ongelofelijk dichtbij
Wanneer een negenjarige jongen in New York op zoek gaat naar informatie over zijn vader die bij de aanslag op 11 september 2001 is omgekomen, vindt hij iets anders dan hij verwachtte.
Raam, sleutel
Als Karlijn zichzelf buitensluit, komt haar vriend de sleutel brengen, maar hij verongelukt onderweg. De verwarring bij haar is groot als zij plotseling gevoelens heeft voor een jonge vrouw.
Contrapunt
Anna Enquist (1945) is een van de bekendste schrijvers in de Nederlandse literatuur. Zij begon als dichter, maar maakte vooral naam met haar romans 'Het meesterstuk' (1994) en 'Het geheim' (1997). Zij schreef het boekenweekgeschenk van 2002. In dit boek vertelt zij het aangrijpende verhaal over het verlies van haar dochter door een ongeluk. Een vrouw wijdt zich aan het instuderen van de Goldbergvariaties van Bach. Elk hoofdstuk wordt ingeluid door de muzieknotatie van de opeenvolgende variaties. Elk muziekfragment roept bij de vrouw herinneringen op. Herinneringen aan haar eigen geschiedenis als pianiste en schrijfster, aan haar gezin, haar moederschap en aan haar overleden dochter. Hiermee vervlochten is het verhaal van Bach die de Goldbergvariaties componeerde na de dood van een volwassen zoon. Dit spiegelverhaal geeft de roman de diepte van een contrapunt. De compositie van het boek is strak als de muziek van Bach. De emoties zijn beteugeld door de taal en de 'vertaalde' muziek. Dat geeft het verhaal de spanning en de dynamiek van een levende herinnering.
De terugkeer
Vijf jaar oud was Jennie toen haar vader de hand aan zichzelf zou hebben geslagen. Nu alweer twintig jaar geleden. Zij heeft nooit in die zelfgekozen dood willen geloven. Haar broer Max, die destijds tien was, praat niet graag over vroeger. Maar Jennie kan het verleden niet laten rusten.
Hun vader kijkt vanuit het hiernamaals toe op het leven van zijn dierbaren. Hij heeft de antwoorden op Jennies vragen, maar niemand hoort de doden. En als bij moeder alzheimer wordt geconstateerd, beseft Jennie dat ook zij straks geen antwoorden meer kan geven. Het wordt tijd om de feiten op te graven.
