De naam van de roos

Deze roman is het eerste deel (jeugd en puberteit, jaren 1950) van een reeks van de Italiaanse schrijfster (Napels, 1965) over het leven van twee Napolitaanse meisjes. Zij groeien op in een levendige achterbuurt, vol kleurrijke en gewelddadige personages, maar ook vol armoede en onwetendheid. Maar de meisjes hebben de wil om te slagen in het leven en rijk te worden. Lila is de intelligentste van de twee, maar zij kan wegens haar armoede geen middelbare studies aanvatten. Zij is ongemanierd en onsympathiek, maar straalt een charisma uit waaraan haar vriendin Elena en de jongens van de buurt niet kunnen weerstaan. Elena is het brave meisje, dat wel mag studeren. Maar al vlug wordt duidelijk dat studie en kennis voor een vrouw niet zo belangrijk zijn in het arme zuiden. Vaak gaan de wegen van de twee meisjes uiteen, er zijn heel wat conflicten, maar ze zoeken elkaars vriendschap steeds opnieuw op. Het verhaal wordt verteld door de zestigjarige Elena, die op haar leven terugblikt. Boeiende bildungsroman, met op de achtergrond de geschiedenis van Napels en Italië, te vergelijken met films als 'Novecento' en 'La meglio gioventù’..

Ontroerende roman over een man die, na alles te hebben verloren, zichzelf in de natuur hervindt. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal. DWDD Boek van de Maand – Januari 2020! Shizo groeit aan het einde van de negentiende eeuw op in het zuiden van Japan. Daar staat hij bekend om zijn uitzonderlijke hardlooptalent. Na jarenlange intensieve training is hij uitverkoren om mee te doen aan de Zweedse Olympische Spelen van 1912. Maar tijdens die wedstrijd bezwijkt Shizo en hij kan de marathon niet uitlopen.

Een groep journalisten bereidt een nulnummer voor, een proefeditie van een krant die niet zal verschijnen. Ze houden zich bezig met het herschrijven van elders gepubliceerde artikelen, roddels en fantasieverhalen. Een onderzoek leidt naar het onwaarschijnlijke verhaal dat Mussolini niet vermoord is, maar zich schuil heeft gehouden in het Vaticaan. Moorden op hoogwaardigheidsbekleders hebben te maken met een vrijmetselaarsloge, smeergeld en chantage. Het lijkt allemaal vergezocht tot er een dode valt. In deze roman die speelt in Milaan in 1992 beschrijft Eco de wereld van de journalistiek die nergens voor terugdeinst om een bepaald doel te bereiken. Hij doet het soms heel humoristisch, maar vaker zeer sarcastisch. Het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Voor lezers die niet op de hoogte zijn van de Italiaanse politiek is het moeilijk te volgen. De Italiaanse auteur (1932), hoogleraar semiotiek en literatuurwetenschap, is bekend van onder meer 'De naam van de roos', 'De slinger van Foucault' en 'De begraafplaats van Praag'..

Marco Carrera is oogarts, ex van Marina, vader van Adele en grootvader van Miraijin. Als Adele overlijdt, krijgt Marco de zorg over zijn tweejarige kleindochter. Al vanaf zijn tienerjaren heeft Marco een bijzondere, platonische relatie, van telkens afstoten en weer aantrekken, met Luisa Lattes. Vanwege zijn geringe lengte kreeg hij in zijn jeugdjaren de bijnaam kolibrie. Maar Luisa ziet nog andere kenmerken van de kolibrie in Marco. Zoals het vogeltje door razendsnelle vleugelslagen als het ware stil hangt in de lucht, zo zou Marco stil kunnen staan in de tijd. Net als in 'Kalme chaos' (2006) en 'Zeldzame aarden' (2015, bekroond met de Europese Literatuurprijs 2016) vertelt Sandro Veronesi in dit boek over een hoofdpersoon die moet zien om te gaan met wat hem in het leven overkomt. In 46 relatief korte hoofdstukken springt Veronesi op en neer in de tijd tussen 1974 en 2030. Correspondentie tussen de personages (brieven, e-mail en smsjes) wordt afgewisseld met meer beschouwende hoofdstukken met een alwetende verteller. Wat op het eerste gezicht fragmentarisch lijkt, weet Veronesi virtuoos om te zetten in een afgerond en aangrijpend verhaal. Winnaar Premio Strega 2020 en Boek van het Jaar in Italië..

  In deze roman vertelt de Italiaanse actrice en schrijfster Margaret Mazzantini (1961) over de bijna veertig jaar durende aantrekkingskracht tussen twee mannen. De een is zoon van een conciërge; in appartementen boven hem woont de kansrijkere zoon van een dermatoloog, de ik-verteller. Ondanks erotische aantrekkingskracht bekennen zij zich niet onvoorwaardelijk tot elkaar. Zij trouwen allebei en leven een dubbelleven. Een blijft in Rome; de ander brengt het tot hoogleraar kunstgeschiedenis in Londen. Steeds zijn er kortstondige ontmoetingen; één keer bijna fataal. Met veel inlevingsvermogen dringt de schrijfster door in de mannelijke psyche. Met ingehouden kracht, soms plezierig expliciet, is de erotische aantrekkingskracht verwoord. De sfeerbeschrijving in de steden is gloedvol. Het portret van het huwelijk van de kunsthistoricus, met een prachtige rol van de aangenomen dochter, is (waarschijnlijk) onvergetelijk. Aan het slot is er een mooi cyclisch moment. Een krachtige, in voorname stijl geschreven roman, met indrukwekkende bijfiguren, over de kracht van liefde en de schittering van leven..  

In deze diep-filosofische roman breekt een Zwitserse leraar radicaal met zijn leven. Door een toevallige ontmoeting op straat laat hij alles voor wat het is. Hij stuit op een boek over een overleden Portugese arts en raakt volledig in de ban van diens overrompelende en diepzinnige gedachten. Hij neemt de nachttrein naar Lissabon, spoort nabestaanden en vrienden van de auteur op en probeert diens leven te ontraadselen. Langzaam ontplooit zich een panorama, waarin het verzet tegen de dictator Salazar een grote rol speelt. De buitengewoon getalenteerde en zelfbewuste arts vraagt zich voortdurend af, wat waar en echt is en of het waard is ervoor te leven. Hierdoor wordt de Zwitserse leraar -en ook de lezer- geconfronteerd met de laatste levensvragen en met zichzelf. Al lezende ontkomt men er niet aan, antwoorden te willen krijgen of geven. Een adembenemende en magistrale roman, die dwingt tot zelfreflectie.

Teresa verruilt iedere zomervakantie samen met haar vader hun woning in het drukke Turijn voor het huis van haar jeugd op het Italiaanse platteland. Het zijn saaie, bloedhete vakanties, totdat ze op een dag drie jongens bespiedt die naakt in het zwembad zwemmen: Nicola, Tommaso en de zonderlinge maar charismatische Bern. Ze zullen Teresa's leven voor altijd tekenen. De drie halfbroers worden samen opgevoed door Nicola's religieuze ouders en hebben een complexe en intieme band. Maar Teresa zal snel ontdekken dat niets is wat het lijkt en haar idyllische zomers, die ze steeds vaker met Bern doorbrengt, komen tot een abrupt einde. De jongens worden volwassen en hun vriendschap wordt tot het uiterste getest door hun tegenstrijdige visies op de wereld en hun conflicterende overtuigingen.