De tuinen van Buitenzorg
Jan Brokken
Productinformatie "De tuinen van Buitenzorg"
Jan Brokken gaat in ‘De tuinen van Buitenzorg’ op zoek naar de geschiedenis van zijn moeder, die in 1935 naar Nederlands-Indië verhuisde en in 1947 terugkeerde naar een verwoest Nederland.
Eigenschappen "De tuinen van Buitenzorg"
| Auteur: | Jan Brokken |
|---|---|
| Onderwerp: | 16e eeuw, 20e eeuw, Geschiedenis, Moeder-zoon relatie, Nederlands Oost-Indië, Reisverhalen, Vrouwen |
| Originele Taal: | Nederlands |
| Aantal pagina's: | 219 |
| Jaar van uitgave: | 2021 |
Aanmelden
Vergelijkbare boeken
De verloren berg
De hoofdpersoon Thomas is in diepe rouw nadat zijn vrouw is verongelukt en hij gaat een korte relatie aan met een docent van zijn jongste zoon. Het gezin raakt daardoor nog meer verward en ontredderd. Thomas probeert de moederrol op te pakken, maar dat lukt niet erg. Hij besluit met zijn drie kinderen een camperreis te gaan maken naar de Pyreneeën om het evenwicht in zijn gezin te herstellen. Het wordt een moeilijke reis, waarbij de twee jongste kinderen Thomas steunen, maar het oudste meisje van vijftien zich van haar vader afkeert. Voor Thomas wordt het noodzakelijk om zijn huwelijk en zijn leven met zijn kinderen opnieuw te bekijken. Het verdriet van Thomas, het verlies van zijn vrouw en de onmacht om zijn gezin weer bij elkaar te krijgen vormen de lijn van het verhaal. Als lezer wordt je daarin vanaf het begin meegenomen. Afwisselend wordt het perspectief op de reis en op het verleden gelegd.
Magdalena
De moeder (gestorven in 2012) van Maarten ’t Hart (1944) groeide op in Maasland in een streng gereformeerd gezin, trouwde met de streng gereformeerde grafdelver ’t Hart en hertrouwde met haar jeugdliefde. Het strenge geloof (alles is zondig), haar wantrouwen, haar angsten, haar jaloezie, koppigheid, haar afkeer van veranderingen (’geen denken aan’, was haar adagium) bepaalden haar levensgang. Ze werd beheerst door de vermeende ontrouw van haar echtgenoten. Ondanks haar kuren had Maarten ‘t Hart een sterke band met haar. In gesprekken bespreekt hij met haar geloofszaken en (de eigenaardigheden van) haar gezins- en familieleden, die soms een komisch effect hebben. Hij stelt zijn redelijkheid (en ongeloof) tegenover de godsdienstwaan en paranoia voor van alles en nog wat van zijn moeder. ‘t Hart geeft in een gevarieerde stijl in brieven, dialogen, jeugdherinneringen een intrigerend en respectvol beeld van zijn moeder. Hij tekent genadeloos het streng christelijke milieu waaruit de hij stamt en is in deze roman de boeiende chroniqueur van deze voorbije wereld.
De advocaat van Holland
"Hij is al een poos op, Oldenbarnevelt. Het licht van eind augustus
heeft hem zonder pardon gewekt. En niet alleen hem.' Zo begint
voor de Advocaat van Holland zijn laatste ochtend in vrijheid.
Hij zal negen maanden in gevangenschap worden vastgehouden
boven in de nog steeds bestaande Ridderzaal en op gezette tijden
langdurig worden verhoord. Oldenbarnevelt, die tot dat moment
bijna alle belangrijke regeringsfuncties in zich verenigde, is verbijsterd
over de hem aangedane geweldsdaad. Buiten de gevangenis
waren de remonstranten door Maurits al uit de stadbesturen
gezet. Na negen maanden verneemt Oldenbarnevelt in de rechtszaal
zijn doodvonnis, dat daags daarop voltrokken wordt.