Alles echt gebeurd

De roman bestaat uit de monologue intérieur van een zieke bejaarde man, E. Busken, die in een zorginstelling hulpeloos zit vastgegespt in een rolstoel. Busken ergert zich aan de infantiele behandeling door het zorgpersoneel, de arrogante houding van de artsen, de alom gebezigde eufemismen, en het domme en irritante gedrag van zijn medebewoners. Daarom heeft hij besloten voortaan te zwijgen. Maar in zijn hoofd formuleert hij de prachtigste volzinnen. Gefoeter op personeel en medebewoners wordt afgewisseld met herinneringen aan de tijd dat hij nog vol in het leven stond, zijn vroege jeugd in Nederlands-Indië, en zijn verfoeide moeder. En ondanks hevige bevingen, schrijft hij op faxrollen lange teksten in geheimschrift. Zijn enige vreugd in de dagelijkse sleur is roken. Maar ook op de rookplek zit het hem tegen. Zijn roken wordt bemoeilijkt door zijn bevingen, en medebewoners hebben het op zijn rookwaar voorzien. Het meest schrijnend zijn Buskens eenzaamheid en totale gebrek aan controle over het eigen leven. Busken wordt geleefd. Ook al zou hij praten, er is niemand die echt luistert. Een magistrale roman. Bekroond met de Libris Literatuur Prijs 2021.

Het zuidoosten van Nederland, de jaren vijftig van de twintigste eeuw, een mannenkloostergemeenschap met jongenspensionaat: broeder Bonaventura is hier getuige van seksueel misbruik, sadisme en vernedering van de jongens in het pensionaat door de kloosterlingen. Bonaventura doet zelf niet mee met de misdadige praktijken, maar zwijgt erover, net als iedereen. Maakt dit hem medeplichtig? Is het lafheid? Goed ontvangen, indringende roman over seksueel misbruik en misdadige praktijken binnen de rooms-katholieke kerk. De Volkskrant: ‘Buitengewoon, deze Brouwers. Het draait en wielt op alle niveaus vernuftig in elkaar. Op elke bladzijde is een wonder te vinden…’. Tzum literair weblog: ‘Brouwers fijn ‘archaïsche’ stijl past naadloos bij dit onderwerp. Hij onderzoekt op indringende wijze de schuldvraag van een enkeling mét een geweten.’ NRC Handelsblad geeft vier sterren (van de vijf). De Morgen: ‘De felheid van deze opnieuw uitmuntend gecomponeerde roman verbaast.’ De auteur (1940), die met deze roman zijn vijftig jaar schrijverschap viert, zat zelf als puber op een pensionaat en hoorde daar verhalen over misbruik. Won de ECI Literatuurprijs 2015. Eerste roman van Brouwers die wordt verfilmd. Inhoudelijk vrijwel ongewijzigde herdruk*, met nieuw omslag.

Dit is een roman over de verglijdende en niets helende tijd. De 81-jarige hoofdfiguur, Hammer, ooit een beroemd schrijver, ‘voelt zich in de steek gelaten door de tijd’. Hij wordt na een hersenbloeding door zijn bazige dochter op reis gestuurd met een cruiseschip. Het wordt zijn tocht over de Styx. Hij ontmoet Pearlene op wie hij ooit verliefd was. Hammers gedachten staan nooit stil: hij is een man tussen vier vrouwen (moeder, dochter, echtgenote en onbereikbare geliefde). Hij herinnert zich zijn levensverhaal, maar alles wazig en fragmentarisch. Achterop de Vespa van Pearlene voelt hij zich even als herboren; Orpheus hervindt voor even zijn Eurydice. Wat hij beleeft tijdens de cruise, het brengt hem steeds dichter bij zijn dood. Een roman over mensenhaat, zelfhaat en een oefening in versterven, over dood en liefde in subtiel verwerkte klassieke motieven, een roman over de kunst als verbeelding van de liefde en herinneringen. Maar ook een roman met geklaag over de anti-rookfanaten en de digitalisering in het schrijversvak..