Het hout

De roman bestaat uit de monologue intérieur van een zieke bejaarde man, E. Busken, die in een zorginstelling hulpeloos zit vastgegespt in een rolstoel. Busken ergert zich aan de infantiele behandeling door het zorgpersoneel, de arrogante houding van de artsen, de alom gebezigde eufemismen, en het domme en irritante gedrag van zijn medebewoners. Daarom heeft hij besloten voortaan te zwijgen. Maar in zijn hoofd formuleert hij de prachtigste volzinnen. Gefoeter op personeel en medebewoners wordt afgewisseld met herinneringen aan de tijd dat hij nog vol in het leven stond, zijn vroege jeugd in Nederlands-Indië, en zijn verfoeide moeder. En ondanks hevige bevingen, schrijft hij op faxrollen lange teksten in geheimschrift. Zijn enige vreugd in de dagelijkse sleur is roken. Maar ook op de rookplek zit het hem tegen. Zijn roken wordt bemoeilijkt door zijn bevingen, en medebewoners hebben het op zijn rookwaar voorzien. Het meest schrijnend zijn Buskens eenzaamheid en totale gebrek aan controle over het eigen leven. Busken wordt geleefd. Ook al zou hij praten, er is niemand die echt luistert.

Een bundeling van autobiografische teksten van de Nederlandse auteur Jeroen Brouwers (1940-2022). Hoewel de auteur beweerde geen autobiografische schrijver te zijn, bevat zijn oeuvre tal van passages die, waar of niet waar, gebeurtenissen uit zijn eigen leven oproepen. Deze bundeling bevat zulke teksten, afkomstig uit publicaties die niet meer in omloop of gemakkelijk voorhanden zijn. 'Alles echt gebeurd' zal een groep van vooral literaire lezers aanspreken. Jeroen Brouwers (Batavia, 1940 - Maastricht, 2022) was een bekende Nederlandse auteur en journalist. Hij schreef meer dan zestig boeken. Zijn werk werd in verschillende landen uitgegeven en won meerdere prestigieuze literaire prijzen, zoals de AKO Literatuurprijs, de Constantijn Huygens-prijs en de ECI Literatuurprijs.

In New York worden vier jongens, begin twintig, vrienden voor het leven. Ze ontdekken hun seksuele geaardheid, werken aan hun carrière en het leven lijkt hen toe te lachen. Ondanks de nauwe band die ze met elkaar hebben, kan en wil Jude zijn geheimen niet met zijn vrienden delen. Hij slaagt er niet in zijn verleden te verwerken en het lijkt erop dat ontsnapping aan de demonen uit zijn jeugd onmogelijk is. De lezer wordt meegenomen naar een duistere wereld van kindermisbruik. Hij realiseert zich dat het onmogelijk is de wonden die ontstaan zijn door het misbruik te helen. Deze omvangrijke roman die van begin tot eind de lezer overweldigt, is shockerend maar ontroert ook door de onvoorwaardelijke vriendschappen. Dit is de tweede roman van de auteur (1975) en stond op de shortlist van de Man Booker Prize 2015..

Griet op de Beecks vierde boek deed veel stof opwaaien. In het televisieprogramma DWDD vertelde ze over haar persoonlijke incestgeschiedenis waardoor de discussie over ‘vergeten herinneringen’ losbarstte in kranten en op social media. Het verhaal wordt verteld door veertiger Lucas, die op een kantelpunt in zijn leven staat. Hij neemt onbetaald verlof van zijn respectabele rechtersbaan, verlaat vrouw en kind en vestigt zich vlakbij een ‘zelfmoordbrug’ in de hoop potentiële zelfmoordenaars te ‘redden’. Dat lukt hem een paar keer, maar soms gaat het ook gruwelijk mis. Daarnaast heeft hij alle tijd voor zijn zus, die psychiatrisch patiënt is. Bij stukjes en beetjes, via terugblikken, wordt het verleden opgehaald, en ook Lucas krijgt inzicht in zijn eigen gemankeerde leven en huwelijk. De schrijfster neemt (soms wat te lang) de tijd om Lucas’ gevoelsleven bloot te leggen. Jammer genoeg ontbreekt de veelkleurigheid van haar debuutroman ‘Vele hemels boven de zevende’. Taalgebruik is een ‘aangepast’ Vlaams, veel ‘gij’ en ongebruikelijke zinswendingen. Een must voor de liefhebbers van haar eerdere boeken.

Wanneer Puck en haar moeder hun huis verruilen voor een villa, verandert het leven van de vijfjarige Puck compleet. Na amper geld te hebben om rond te komen, kunnen ze nu alles krijgen; alleen zijn zij niet meer met zijn tweetjes. Al het geluk dat zij nu ineens ervaren, wordt betaald met Pucks jeugd en vrijheid. De stiefvader van Puck vindt het namelijk leuk om Puck drie keer per week te wassen, af te drogen met zijn handen en vingers te plaatsen op plekken waar vingers niet horen te zijn. Puck wil vragen aan meester Hofslot of het normaal is dat ze wordt afgedroogd met zijn handen, maar ze durft het niet; straks wordt Ome Meneer boos. Bij wassen blijft het niet, want Puck moet steeds meer doen. Na jaren van misbruik is Puck niet meer het meisje dat geniet van het speelgoed dat ze krijgt en eet of praat ze niet meer. Deze debuutroman van Kim van Kooten (1974) is gebaseerd op ware gebeurtenissen, namelijk op de jeugd van een vriendin. Het boek is, ondanks het onderwerp, op een luchtige en vlotte manier geschreven, waardoor je je inleeft in het personage. Een heftig onderwerp dat op luchtige manier beschreven is, zal het goed doen bij lezers..