Anna, Hanna en Johanna

Een nieuwe vertaling van het oorspronkelijk in 1927 gepubliceerde 'To the lighthouse’. De familie Ramsay verblijft met hun gasten in hun zomerhuis op het eiland Skye in Schotland. Ze plannen een boottocht naar de vuurtoren op een eiland in de baai. Uiteindelijk zal de man pas tien jaar later naar de vuurtoren varen. In de tussentijd heeft de Grote Oorlog voor verval, verdriet en verlies gezorgd. Ieder probeert in het gerede te komen met wat er is gebeurd; de vuurtoren blijkt een baken in een veranderde wereld. Intelligent, talig en lichtvoetig geschreven. Geschikt voor een literaire lezersgroep.Virginia Woolf (Londen, 1882 - Lewes, 1941) was een wereldberoemde romanschrijver. Ze schreef tientallen boeken. Haar werk werd in meer dan vijftig landen uitgegeven.

Hanna is heel onzeker over zichzelf. Als ze een feestje wil geven, twijfelt ze of het wel leuk genoeg zal zijn. Maar het wordt een groot succes. In korte zinnen en met makkelijke woorden wordt verteld met welke dilemma's de hoofdpersoon worstelt en welke keuzes zij maakt. Hoewel zij haar beperkingen heeft, weet zij op een positieve manier om te gaan met de 'beren op de weg'. Erg leuk en positief verhaal over kleine dingen die belangrijk zijn in ieders leven. Het verhaal wordt zo verteld dat het voor mensen die moeite hebben met lezen begrijpelijk en herkenbaar is. Het heeft het keurmerk Makkelijk Lezen. Apart te lezen van 'Hanna's verjaardag'* dat over dezelfde hoofdpersoon gaat. Aantrekkelijke omslag, ruime bladspiegel; geen illustraties in de tekst. Leesniveau A1/A2..

Deze fin-de-siècle klassieker deed in zijn tijd veel stof opwaaien. De hedendaagse lezer herkent ook nu nog een bijzondere roman die een heel eigen plaats in de Nederlandse literatuur heeft verworven. Het leven van de 'fijnbesnaarde' heldin Hedwig wordt van haar jeugd tot haar dood beschreven, waarin vooral de worstelingen met haar seksualiteit, haar stand en haar doodsverlangen ontleed worden. Maatschappijkritisch en psychologisch drama. Met een uitgebreide toelichting van docent klassieke talen Els Meeuse en een voorwoord van de auteur bij de 2e druk in 1904. Kleine druk. In 1982 verfilmd door Nouchka van Brakel.

Een historische roman over Anna Witsen (1855-1889), gesitueerd in Amsterdam, Parijs, Utrecht, Lage Vuursche en de literaire kringen van de Tachtigers. Zingen is Anna’s grote geluk. Ze heeft de stem, het talent en de ambitie, maar een carrière als zangeres is voor een meisje uit haar milieu eind negentiende eeuw ondenkbaar. Met de opkomst van de vrouwenbeweging breekt echter een nieuwe tijd aan. In stil verweer oefent Anna haar stem en haar verzet, en zet de eerste stappen in de muziek en de liefde — maar dan blijkt dat ze buiten de macht van haar familie heeft gerekend…‘Wat stilte wil’ is in een zachte en invoelende literaire stijl geschreven. Een roman voor een breed tot literair lezerspubliek met interesse in historische verhalen over vrouwen in de kunst. Arthur Japin (Haarlem, 1956) is schrijver van romans als ‘Vaslav', ‘Kolja’ en 'De zwarte met het witte hart’. Hij behoort al meer dan vijfentwintig jaar tot de belangrijkste Nederlandstalige auteurs en zijn werk is wereldwijd vertaald en veelvuldig bekroond.

De nu in het Nederlands vertaalde roman uit 1946 was de eerste bestseller van een Afro-Amerikaanse vrouw. De auteur (1908-1997) werkte als journalist in de zwarte wijk Harlem. Ze beschrijft met veel oog voor detail het armoedige, harde leven daar, in de 116th Street. Hier bewoont de zwarte Lutie een ellendig appartement, na een mislukt huwelijk. De schrandere vrouw wil één ding: een toekomst voor haar en haar achtjarig zoontje Bub. Ze probeert tot het uiterste haar eigen American dream te verwezenlijken, maar haar huidkleur en haar fysieke schoonheid werken tegen haar. Zo komt de huismeester haar fysiek te na. Intussen draaien haar gedachten dezelfde rondjes, want ze is steeds weer terug bij af. Dat heeft ultieme gevolgen. Het boek is pamflettistisch, een woedende aanklacht tegen het door en door racistische Amerika. Het is ook een krachtige roman over wat geïnstitutionaliseerd racisme doet met mensen. Een boek dat de lezer meesleept, zeker gezien het nog steeds bestaande racisme in de VS. Om deze reden is het boek ook interessant voor jongere lezers. Een geweldige, indringende roman.

De Zweedse auteur (1976) komt na autobiografische boeken met deze autobiografisch sterk ingekleurde debuutroman, genomineerd voor ‘Svenska Dagbladets Litteratuurpris 2020’ en internationaal een groot succes. Het is het verhaal van drie jonge mannen die terugkeren naar het eenzaam gelegen zomerhuis, waar zij ooit samen met hun ouders en de hond Molly de lange zomervakanties doorbrachten. Benjamin, Nils en Pierre voeren de urn met de as van hun moeder mee, want mama wil worden uitgestrooid in het meer bij het huisje. In retrospectieven borrelt een traumatisch verleden naar boven. Het voortdurende gevecht met elkaar en om liefde, aandacht en waardering van hun onvoorspelbare ouders. Zij zijn hoofdzakelijk met zichzelf, hun slaap- en drinkgewoontes en een ‘verdeel-en-heers-opvoeding’ van hun zoons bezig. Benjamin veroorzaakt in een dicht bij de ‘stuga’ gelegen transformatorhuisje een explosie, met Molly als slachtoffer. Pas veel later wordt het werkelijke familietrauma duidelijk. Een pakkende, psychologisch diepgaande roman met pijnlijke herkenningspunten. Zeer aanbevolen.

Een vlot leesbaar verhaal voor NT2-leerders. Hoofdfiguur is Amina, een jongere uit Somalië die nu in Nederland woont. Haar beste vriendin Lina ontdekt dat Amina hard kan lopen en helpt haar daarbij. Het gaat om een oorspronkelijk Zweeds verhaal dat in het Nederlands vertaald is. Het taalniveau is volgens de uitgever A1-A2. Hier en daar worden woorden gebruikt die minder bekend kunnen zijn: nerveus, geblesseerd, aanhobbelen, maar in de context van het verhaal zijn deze woorden wel te begrijpen. Door flashbacks en de veronderstelde wereldkennis (vluchtelingenproblematiek) zal het verhaal minder geschikt zijn voor Nederlandse lezers die niet alleen problemen hebben met lezen en taal, maar daarnaast ook meer algemene geheugen en/of cognitieve beperkingen.

Nahid, die met haar familie in Iran woont, raakt in een anti-Islamitische demonstratie haar jongste zusje Noora kwijt. Nahid voelt zich hier de rest van haar leven schuldig over. Ze vlucht samen met haar man en haar dochtertje Aram naar Zweden om weg te zijn uit de Islamitische dictatuur. Jaren later wordt daar ontdekt dat ze ongeneeslijke kanker heeft en nog zes maanden te leven heeft. Ze vecht tegen de dood om te overleven tot het dochtertje van Aram geboren zal zijn. Dat lukt op het nippertje en dat dochtertje gaat ook Noora heten. Het verhaal geeft duidelijk inzicht in het leven van Iraanse mensen en vooral ook in de soms moeilijke manier van elkaar tonen hoeveel ze van elkaar houden. Een aangrijpend boek door de Iraanse schrijfster (1983) in ik-vorm geschreven.