En ik herinner me Titus Broederland

Dystopische roman over een tweeling die probeert te overleven in een apocalyptisch landschap. De jongvolwassen broers groeien op in een verlaten bos waar ze leven als bannelingen vanwege hun ‘duivelse’ afkomst. Zij lezen verboden boeken en leren gitaar spelen. Als hun vader sterft en hun leefwereld wordt vernietigd, vluchten ze naar zee, een bestemming van mythische proportie. Titus is de hardste van de twee, moedig maar ook wreed en ongenaakbaar. De vertellende broer, ik-figuur en hoofdpersoon, is zachter van karakter, poëtischer en daardoor taaier, de overlever. De barre tocht die de broers maken wordt opgetild naar een existentieel, bijna mystiek overlevingsverhaal. De profetische boodschap ervan behelst niet alleen kritiek op de uitbuiting van de aarde en op religieuze zwendel en onverdraagzaamheid, maar krijgt een kosmische dimensie in puur poëtische zinnen. Auke Hulst - die doorbrak met de autobiografische roman ‘Kinderen van het Ruige Land’ (2012)*, waarna 'Slaap zacht, Johnny Idaho' (2015)** volgde - doet in deze nieuwe roman niet onder voor Cormac McCarthy, een Amerikaanse meester in het genre van apocalyptische literatuur.