Rivieren keren nooit terug

Een vader en een zoon maken per motorfiets een tocht door Noord-Amerika. Het gaat meer om het reizen dan om ergens te komen. De hoofdwegen worden vermeden, de voorkeur gaat uit naar kronkelende, beboste zijwegen. Het boek gaat niet over wat hen op deze reis overkomt, maar over de bespiegelingen die door wat ze zien in hen worden opgeroepen. Veel gefilosofeer, over de zin van het leven, over waarden en over religie. De roman drukt het levensgevoel uit van de generatie van linkse intellectuelen die zich aan het begin van de jaren tachtig, teleurgesteld over het uitblijven van maatschappelijke veranderingen, terugtrok uit het politieke leven om zich aan levensbeschouwelijke zaken te wijden. Het succes van deze roman is onderwerp van veel studie geweest. Hoewel het tamelijk sentimenteel en betuttelend is, werd het een cultboek.

Na een roman over een zelfmoord (‘Een uur en achttien minuten’*, 2011) en een over een psychose (‘De eerste maandag van de maand’**, 2014) nu opnieuw een boek van de auteur (1983; muziekkenner en redacteur bij NRC) waarin een noodlottige gebeurtenis een cruciale rol speelt: de verdwijning en dood van de jonge Mattias, die samenwoonde met Amber, bij een boekingskantoor werkte en muziekgroepen begeleidde. In negen hoofdstukken treden tien personages op – met hun eigen wel en wee – die op een of andere manier iets – soms veel, soms bijna niets – met Mattias te maken hebben of hadden. Hun verhalen zijn met elkaar verbonden door terugkerende personages, liefhebberijen, thematiek en/of relaties. Het resultaat is een netwerk van verhalen rond de titelfiguur, geschreven in een directe, vlotte, gevarieerde en licht ironische stijl. Vooral de hoofdstukken ‘Riet en Hendrik’ (Mattias’ grootouders), ‘Nathan’ en ‘Kristianne’ (Mattias’ moeder) zijn uitschieters, evenals het slothoofdstuk ‘Amber’, waarin duidelijk wordt hoe Mattias aan zijn einde is gekomen. Fraai uitgegeven met voorin een foto van de auteur en achterin een ‘playlist’ die aansluit bij de hoofdstukken.

  Een vuistdikke (573 blz.) literaire roman over politiek, terrorisme en de condition humaine. De lezer volgt het verhaal van Paul Raison in het Frankrijk van 2026. Raison is topambtenaar voor de Franse regering. Hij wordt contactpersoon voor het onderzoek dat de geheime dienst uitvoert wanneer een terroristische dreiging zich aandient. De Franse presidentsverkiezingen zijn in aantocht en omdat de zittende president na zijn tweede termijn niet kan worden herkozen, maakt extreemrechts veel kans op winst. Een realistische nepvideo toont de onthoofding van prominente kandidaten. Ondertussen gebeurt er van alles in het privé- en gezinsleven van Raison. Intelligent en gedetailleerd geschreven. Met name geschikt voor een literaire lezersgroep. Met enkele zwart-witillustraties.Michel Houellebecq (Saint-Pierre, 1958) is een wereldberoemde schrijver, essayist en dichter. Zijn werk wordt in meer dan dertig landen uitgegeven en won meerdere literaire prijzen, zoals de Austrian State Prize for European Literature, de Oswald Spengler Prize en de Prix Décembre. ‘Vernietigen' is zijn achtste roman.

Een professor aan de Sorbonne, groot kenner van het oeuvre van Joris-Karl Huysmans, ziet zijn land in 2022 aan de vooravond van de presidentsverkiezingen steeds verder polariseren: een burgeroorlog lijkt onvermijdelijk. De traditionele partijen zijn uitgespeeld, de strijd gaat tussen het Front National en de Fraternité musulmane (Moslimbroederschap). Op de valreep doet een van de leiders een politieke meesterzet.  

Verhaal dat zich afspeelt in een klein dorpje in het noordoosten van Frankrijk ten tijde van de Eerste Wereldoorlog. Het front is niet ver weg, maar raakt aanvankelijk het dorp niet. De moord op een klein meisje doet het dorp opschrikken. De procureur Destinat, die teruggetrokken leeft op zijn kasteel, is een van de verdachten. De verteller is zelf een inwoner van het dorp. Het verlies van geliefden door verschillende hoofdpersonen in de roman cirkelt rondom het centrale thema: wie vermoordde het meisje? De grijze zielen zijn de bewoners van het dorp: noch goed, noch slecht en niet echt levend, gevangen in herinneringen of ten prooi aan het noodlot. Philippe Claudel (1962), roman- en scenarioschrijver, won met dit boek de Prix Renaudot en de Grand Prix van de lezeressen van het vrouwenblad Elle.

Een knap gecomponeerde roman over verlies, familie en liefde. Abdellah en Petra voeden hun zoon Ilias op met het beste van twee culturen, Marokko en Nederland. Oost en West raken in hem met elkaar verstrengeld. Dan wordt Ilias aangereden en overlijdt. Petra en Abdellah rouwen op een verschillende manier waardoor hun biculturele relatie onder druk komt te staan. Het verhaal speelt zich af in Marokko en Nederland. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Op heldere toon geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Abdelkader Benali (Ighazzazen, 1975) schrijft romans, poëzie, toneel en journalistiek werk. Onlangs ontving hij de Gouden Ganzenveer vanwege zijn grote betekenis voor het geschreven woord in de Nederlandse taal. Zijn recentste roman is 'De weekendmiljonair'.

Vijf jaar oud was Jennie toen haar vader de hand aan zichzelf zou hebben geslagen. Nu alweer twintig jaar geleden. Zij heeft nooit in die zelfgekozen dood willen geloven. Haar broer Max, die destijds tien was, praat niet graag over vroeger. Maar Jennie kan het verleden niet laten rusten. Hun vader kijkt vanuit het hiernamaals toe op het leven van zijn dierbaren. Hij heeft de antwoorden op Jennies vragen, maar niemand hoort de doden. En als bij moeder alzheimer wordt geconstateerd, beseft Jennie dat ook zij straks geen antwoorden meer kan geven. Het wordt tijd om de feiten op te graven.

Een jaar na ‘Alles is begonnen’, dat in 2015 verscheen bij zijn vijftigjarig schrijversjubileum, komt Koos van Zomeren met een ‘memoir’ over Stanley, zijn dertienjarige borderterriër die in 2014 de dood vond na een val in een bergkloof in de Alpen. Dit boek is meer dan een monument voor de hond, het is de manier (en noodzaak) om de omstandigheden van het verlies (zoals de auteur het zelf noemt) een context te geven, een zinsverband dat de auteur nodig heeft om te kunnen leven. Wat treft in dit boek is de eerlijkheid waarmee Van Zomeren naar een taal zoekt om het verlies van zijn hond vorm te geven. In brieven en fragmenten vertelt hij hoe het ongeluk plaatsvond, hoe hij samen met zijn zoon nog geprobeerd heeft het leven van de hond te redden. Rouwend over Stanley, overlijdt Van Zomerens vader; een thematische samenloop die het verhaal extra diepte geeft. Een zorgvuldig en prachtig geschreven boek dat niet alleen hondenliefhebbers zal aanspreken: het gaat over de impact van verlies, over het moeten leven met de dood. Met die ‘Alptraum’, die nachtmerrie krijgt iedereen te maken..