De omwenteling, of De eeuw van de vrouw

Een persoonlijk relaas van een vrouw na het overlijden van haar man. Terwijl ze na het verlies van haar levenspartner het huis opruimt, wordt schrijfster en sociologe Christien Brinkgreve geconfronteerd met de fysieke en emotionele ballast die hun samenzijn heeft achtergelaten. Het proces van opruimen brengt herinneringen naar boven en maakt de invloed van het verleden op haar huidige leven zichtbaar. Ze probeert te begrijpen hoe hun relatie en gezinsleven zich hebben ontwikkeld en welke rol zij daarin heeft gespeeld. Het verhaal verkent thema's als de ruimte die iemand inneemt in relaties en de maatschappij, en de keuzes die worden gemaakt uit liefde. Intelligent en op heldere toon geschreven. Geschikt voor een brede tot geoefende lezersgroep. Christien Brinkgreve (Amsterdam, 1949) is een Nederlandse schrijver en emeritus hoogleraar Sociale Wetenschappen. Ze schreef vele boeken, waaronder 'Het verlangen naar gezag', 'Het raadsel van goed en kwaad' en 'De ruimte van Herman Hertzberger'..

Non-fictiewerk van de auteur (1966), die zich de laatste jaren heeft toegelegd op historische romans, zoals 'Schaduwspel' (2018). Het boek vertelt het relaas van de Amsterdamse familie Bicker in de zestiende en zeventiende eeuw. De Bickers bouwden hun fortuin op als brouwers en kooplieden en groeiden uit tot een machtig en rijk regentengeslacht van bestuurders en burgemeesters. Gerrit Pietersz. Bicker was rond 1600 een van de eerste investeerders in de Compagnie van Verre, de voorloper van de VOC en de naam Bickerseiland herinnert nog aan de scheepswerf die de familie aanlegde. Daarnaast is het boek vooral het verhaal van de stad Amsterdam in de tijd van de Nederlanden als wereldmacht. Verrassend zijn met name de biografische hoofdstukken, zoals over de 'dikke' Bicker, bekend van het portret uit 1642 van Gerard Andriesz Bicker in het Rijksmuseum. De auteur schrijft publieksgeschiedenis in de haar eigen, zeer toegankelijke en directe stijl, waarbij ze haar lezers af en toe meeneemt op een stadswandeling. Mooi uitgegeven met illustraties, stamboom, verantwoording en literatuuropgave.

In oktober 2008 verscheen van Catherine Keyl "Catherine & Friends, over eten & emotie". In dat boek interviewde zij negentien bekende Nederlanders over hun herinneringen aan het het eten in hun jeugd, hun eetgewoonten, wat ze het liefst eten en zij vroeg hen een recept te geven. Uit die negentien geïnterviewden werden er voor dit boekje voor mensen die moeite hebben met lezen, tien gekozen onder wie Joop Braakhekke, Danny de Munck, Sonja Bakker en Gerda Havertong. De interviews zijn ingekort en herschreven in heel eenvoudige taal, net als de recepten. Dat zijn dezelfde als in "Catherine & Friends", maar weer versimpeld wat tekst en aanwijzingen betreft, al is het recept van Catherine zelf, Cocquilles met Noilly Prat, tamelijk exclusief vergeleken bij de overige recepten voor 2, 4 of 6 personen die wel algemeen verkrijgbare en betaalbare ingrediënten bevatten. Eenvoudige pocketuitgave met als omslag een collage van portretfoto's van de tien Bekende Nederlanders in kleur. Bij elk interview dezelfde foto, nu in zwart-wit; de receptfoto¿s vervielen. Duidelijke schreefloze letter, overzichtelijke lay-out. Voorin een inhoudsopgave, geen receptenregister. - Voorzien van het keurmerk Makkelijk Lezen.

In 2015 kreeg Martine Bijl (1948-2019), op dat moment presentator van 'Heel Holland bakt', een hersenbloeding. Later kwam daar een depressie bovenop. Tegenover de ontreddering, uitputting en wanhoop bleven haar geest en geestkracht overeind. Korte verhaaltjes, eerlijk, openhartig, boordevol taalspel. Een van de clichés waarvan ze zelf vast zou gruwen – ‘ziekte kan ook een verrijking zijn’ – is toch wel van toepassing. Ze schrijft over wie ze als gezonde vrouw was. Tevreden over zichzelf, zonder een goed oog voor verlies en rouw in haar omgeving en het belang van liefdevolle zorg. Met haar treffende woordkeuze, intelligente waarnemingsvermogen en ongebroken humor schreef ze een boek dat inzicht biedt in de wereld van de ‘hersengeletselden’ onder ons, zonder dat het verstikkend is. Een hoogtepunt is het verhaal over de valklas, waarin patiënten leren hoe ze moeten vallen áls ze vallen. Bijl beschrijft zowel hilarisch als met mededogen hoe verschillend ze dat allemaal doen. En zij: ‘Ikzelf ging gewoon een beetje raar en bangig op mijn kont zitten’. Voor een breed publiek, een opkikker voor zieken en naasten. Winnaar NS Publieksprijs 2019..

Een historische roman over Anna Witsen (1855-1889), gesitueerd in Amsterdam, Parijs, Utrecht, Lage Vuursche en de literaire kringen van de Tachtigers. Zingen is Anna’s grote geluk. Ze heeft de stem, het talent en de ambitie, maar een carrière als zangeres is voor een meisje uit haar milieu eind negentiende eeuw ondenkbaar. Met de opkomst van de vrouwenbeweging breekt echter een nieuwe tijd aan. In stil verweer oefent Anna haar stem en haar verzet, en zet de eerste stappen in de muziek en de liefde — maar dan blijkt dat ze buiten de macht van haar familie heeft gerekend…‘Wat stilte wil’ is in een zachte en invoelende literaire stijl geschreven. Een roman voor een breed tot literair lezerspubliek met interesse in historische verhalen over vrouwen in de kunst. Arthur Japin (Haarlem, 1956) is schrijver van romans als ‘Vaslav', ‘Kolja’ en 'De zwarte met het witte hart’. Hij behoort al meer dan vijfentwintig jaar tot de belangrijkste Nederlandstalige auteurs en zijn werk is wereldwijd vertaald en veelvuldig bekroond.

Een persoonlijk verhaal over liefde, geluk en depressie. Actrice Isa Hoes beschrijft haar leven met Antonie Kamerling. Ze houden zielsveel van elkaar, maar hij lijdt aan depressies. Het lukt haar niet om hem te helpen en het lukt hem ook niet om zichzelf te helpen. Uiteindelijk pleegt hij zelfmoord. Persoonlijk, aangrijpend en toegankelijk geschreven. Dit boek betreft een filmeditie, met een voorwoord van Isa Hoes. Isa Hoes (Leiden, 1967) is een bekende schrijver, scenarioschrijver en actrice. Ze schreef tientallen boeken.

Essay over de moeder van de auteur en haar emancipatiestrijd. Ze werd geboren in het Turkse dorp Baltas. Door haar huwelijk belandt ze in de jaren tachtig in de Amsterdamse Bijlmermeer (Nederland), waar ze ten tijde van deze publicatie nog altijd woont en werkt. Het essay verscheen in het kader van de boekenweek 2019.